زنده یاد ابراهیم شکیبایی لنگرودی متخلص به عاصی شاعر گیلانی در سال 1319 در لنگرود متولد شد.  با آشنایی زبان شعر بر بام دل مهربان مردم شعر دوست زادگاهش کبوتر سفید بال احساسش را پرواز داد.

از سال 1337 سروده هایش در مجلات پایتخت چاپ شد. سرایش شعر را ابتدا با دوبیتی چهار پاره و غزل آغاز نمود سپس با شعر نو نیمایی آشنا شد. در سال 1346 مجموعه دوبیتی های گیلکی اش را به  گویش شیرین لنگرودی با عنوان لاکوی به لهجه شرق گیلان به معنی دختر بصورت دفتر کوچکی به چاپ  رساند که در سال 1382 در چاپ دومی بهمراه اضافات با تجدید نظر چاپ و منتشر گردید که مورد استقبال لنگرودیان ادب دوست قرار گرفت.

در سال 1381 مجموعه شعر فارسی با عنوان بی هیچ تکیه گاه را مشتمل بر اشعار سالهای 40 تا 80 منتشر نمود و مجموعه شعر و دیگر خواب باید دید را در سال  1383 حاوی اشعار کوتاه یادداشت ها و مجموعه مصاحبه هایش به چاپ رساند.

شکیبایی در دهه پنجاه خالق ترانه زیبای دودونه با آهنگ اسفندیار منفرد زاده و تنظیم واروژان است که از  عاشقانه ترانه های زمانش محسوب می گردید.

شکیبایی پس از چند دوره فراز و نشیب حیات شاعرانه در تیرماه 1385 بر اثر بیماری سرطان جامعه شعر و ادب را بدرود گفت آرامگاهش در شهر آرزوهایش لنگرود در جوار مزار محقق پژوهشگر و شاعر نامدار گیلانی زنده یاد محمود پاینده لنگرودی است.