زنده یاد ابراهیم شکیبایی لنگرودی متخلص به عاصی شاعر گیلانی در سال ۱۳۱۹ در لنگرود متولد شد.  با آشنایی زبان شعر بر بام دل مهربان مردم شعر دوست زادگاهش کبوتر سفید بال احساسش را پرواز داد.

از سال ۱۳۳۷ سروده هایش در مجلات پایتخت چاپ شد. سرایش شعر را ابتدا با دوبیتی چهار پاره و غزل آغاز نمود سپس با شعر نو نیمایی آشنا شد. در سال ۱۳۴۶ مجموعه دوبیتی های گیلکی اش را به  گویش شیرین لنگرودی با عنوان لاکوی به لهجه شرق گیلان به معنی دختر بصورت دفتر کوچکی به چاپ  رساند که در سال ۱۳۸۲ در چاپ دومی بهمراه اضافات با تجدید نظر چاپ و منتشر گردید که مورد استقبال لنگرودیان ادب دوست قرار گرفت.

در سال ۱۳۸۱ مجموعه شعر فارسی با عنوان بی هیچ تکیه گاه را مشتمل بر اشعار سالهای ۴۰ تا ۸۰ منتشر نمود و مجموعه شعر و دیگر خواب باید دید را در سال  ۱۳۸۳ حاوی اشعار کوتاه یادداشت ها و مجموعه مصاحبه هایش به چاپ رساند.

شکیبایی در دهه پنجاه خالق ترانه زیبای دودونه با آهنگ اسفندیار منفرد زاده و تنظیم واروژان است که از  عاشقانه ترانه های زمانش محسوب می گردید.

شکیبایی پس از چند دوره فراز و نشیب حیات شاعرانه در تیرماه ۱۳۸۵ بر اثر بیماری سرطان جامعه شعر و ادب را بدرود گفت آرامگاهش در شهر آرزوهایش لنگرود در جوار مزار محقق پژوهشگر و شاعر نامدار گیلانی زنده یاد محمود پاینده لنگرودی است.